Bełżec – Matki Bożej
Kapliczka Matki Bożej przy przystanku kolejowym Bełżec II ul. Kolejowa
Bełżec – Najświętszego Serca Pana Jezusa
Murowana kapliczka z figurą Najśw. Serca Pana Jezusa usytuowana przy drodze w kierunku Lwowa. Wybudowana po drugiej wojnie światowej przez Ks. Ireneusza Kmiecika jako „Pomnik wdzięczności za ocalenie Bełżca w latach okupacji: 1939 – 1944, oraz poległych tutaj żołnierzy” (napis na tablicy pamiątkowej). Kapliczkę wzniesiono na terenie cmentarza wojennego poległych, 19.09.1939 r., 43 żołnierzy WP 4 batalionu specjalnego 73 pp grupy fortecznej „Armii Kraków”. W 1951 r. żołnierzy ekshumowano i przewieziono na cmentarz wojenny w Zamościu „Rotunda”.
Bełżec – św. Jana Nepomucena
Kapliczka przydrożna z figurą św. Jana Nepomucena usytuowana przy drodze prowadzącej do Narola na kurhanie, w którym spoczywają polegli żołnierze hetmana Stefana Czarnieckiego w 1656 r. Wzniesiona z cegły, na rzucie półkola, otynkowana. Od frontu posiada wnękę arkadową wewnątrz której na murowanym postumencie umieszczona jest rzeźba św. Jana Nepomucena. Kryta dachem czterospadowym drewnianym krzyżem na szczycie (I połowa XIX w.).
Bełżec – kaplica w domu SS. Felicjanek
Brzeziny – Figura Matki Bożej
Figura Matki Bożej w Brzezinach postawiona jako wotum mieszkańców za ocalenie wioski 8 maja 1948 r. Na wioskę napadła banda Ukraińskiej Powstańczej Armii i mieszkańcom udało się ten atak odeprzeć.
Chyże – św. Antoniego
Murowana kapliczka św. Antoniego na Chyżach. Według relacji mieszkańców powstała ona w XIX w. na miejscu mogiły powstałej po jednej z epidemii.
Cerkiew
Cerkiew grecko-katolicka pw. św. Bazylego z 1756 r. przeniesiona z Lipska w 1838 r. Zbudowana z bali sosnowych w konstrukcji zrębowej na podmurówce z kamienia polnego, z prezbiterium zwróconym na południe. W górnej części nawy świątynia charakteryzuje się konstrukcją sumikowo – łątkową. Cerkiew jest trójdzielna, składa się z prezbiterium, nawy głównej i niewielkiego babińca. Prezbiterium powstało na planie wydłużonego czworokąta, łączy się z nim od wschodu prostokątna zakrystia, o długości równej długości prezbiterium. Nawa główna zbudowana na planie kwadratu jest szersza od prezbiterium z jednej i od babińca z drugiej strony. Nawę kryje ośmioboczna kopuła zrębowa, zwieńczona latarnią wpuszczającą do wnętrza światło słoneczne. Prezbiterium i babiniec posiadają sklepienia o wykroju zbliżonym do łuku ostrego, również konstrukcji zrębowej. Na zewnątrz całość obiega wokoło zadaszenie, wsparte na belkach zrębu i łączące się z dachem zakrystii i babińca od frontu dzięki czemu powstaje wydatny okap. Powyżej zadaszenia ściany oszalowane są pionowymi deskami. Główne wejście prowadzi do babińca. Nad wejściem łaciński napis z datą powstania świątyni, a na nadprożu data jej przeniesienia do Bełżca. Drugim wejściem jest wejście do zakrystii. Okna świątyni są prostokątne, ujęte ozdobnymi osłonami. Niewielkie kwadratowe okna znajdują się także w tamburze – u podstawy kopuły. Kopuła jest ośmiopołaciowa, a nad latarnią sześciopołaciowa. Dachy nad prezbiterium i babińcem są dwuspadowe, wraz z zadaszeniem kryte są blachą. Nie zachowało się wyposażenie świątyni.
